Verbes | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| craquer - se casser | brechen | brach, gebrochen | - kaputtgehen | ||||||
| craquer - éclater | platzen | platzte, geplatzt | | ||||||
| craquer qc. | etw.acc. kaputtmachen | machte kaputt, kaputtgemacht | | ||||||
| craquer devant qc. | bei etw.dat. schwach werden | wurde, geworden/worden | | ||||||
| craquer devant qn. | bei jmdm. weich werden | wurde, geworden/worden | | ||||||
| craquer - au sens de : avouer | gestehen | gestand, gestanden | | ||||||
| craquer - bois | ächzen | ächzte, geächzt | | ||||||
| craquer - feuilles mortes | rascheln | raschelte, geraschelt | | ||||||
| craquer - nerveusement | zusammenbrechen | brach zusammen, zusammengebrochen | | ||||||
| craquer - se casser | kaputtgehen | ging kaputt, kaputtgegangen | | ||||||
| craquer - éclater | bersten | barst, geborsten | | ||||||
| craquer qc. - vêtement | etw.acc. zerreißen | zerriss, zerrissen | | ||||||
| craquer - chaise, glace, plancher, vêtement | krachen | krachte, gekracht | - Stuhl, Eis, Diele, Kleidungsstück | ||||||
| craquer - gravier, neige | knirschen | knirschte, geknirscht | - Schnee, Kies | ||||||
Adjectifs / Adverbes | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| plein(e) à craquer aussi [fig.] | prallvoll [fam.] aussi [fig.] | ||||||
| plein(e) à craquer | gerappelt voll [fam.] | ||||||
| plein(e) à craquer [fam.] | brechend voll | ||||||
| plein(e) à craquer [fam.] | überfüllt | ||||||
| plein(e) à craquer [fam.] | proppenvoll [fam.] | ||||||
| plein(e) à craquer [fam.] | rammelvoll [fam.] | ||||||
| plein(e) à craquer [fam.] | rappelvoll [fam.] | ||||||
| plein(e) à craquer [fam.] | bummvoll aussi : bummsvoll (Autriche) [fam.] | ||||||
Publicité
Mots similaires | |
|---|---|
| braquer, calquer, caquer, caraque, casquer, claquer, craque, criquer, croquer, raquer, traquer | |
Publicité







