https://www.zootier-lexikon.org/index.php?opt...
... Europäische Wanderheuschrecke
Locusta migratoria • The Migratory Locust • Le criquet migrateur
... Verbreitung
Südliches Europa, gemäßigte und warme Zonen Asiens ostwärts bis zu den Kurilen, Japan und Sulawesi, weit verbreitet in Afrika, Kap Verdische Inseln, Madagaskar [2].
Biologie
Normalerweise leben die Wanderheuschrecken solitär, doch gelegentlich entstehen Wanderschwärme als Folge einer lokal hohen Populationsdichte, deren Gedränge eine gleichzeitige Eiablage auslöst. Die ausschlüpfenden Tiere werden durch die übermässige Dichte in Farbe, Gestalt und Verhalten beeinflusst. Währenddem die stationär lebenden Heuschrecken braun oder grün gefärbt sind, ist die Wanderform gelb oder orange und auch weniger groß. ...
http://www.orthoptera.ch/arten/item/locusta-m...
Locusta migratoria
(Linnaeus, 1758)
DE: Europäische Wanderheuschrecke
EN: Migratory Locust
... Morphologie
Locusta migratoria gehört zu den grössten Kurzfühlerschrecken Mitteleuropas. Es kommen sowohl grüne, braune als auch graue Individuen vor. Kopf und Halsschild weisen oft eine kontrastreiche, dunkle Zeichnung auf. Der Halsschild-Mittelkiel ist deutlich erhaben. Die glasigen Flügel sind annähernd doppelt so lang wie die Hinterschenkel und dunkel gefleckt. ...
https://www.insekten-sachsen.de/Pages/Taxonom...
Europäische Wanderheuschrecke (Locusta migratoria (Linnaeus, 1758))
... Merkmale
Die Art variiert nach Geschlecht, geographischer Rasse sowie Entwicklung einer sesshaften Phase (solitäre Phase) oder einer Wanderphase (gregäre Phase) (Uvarov 1921). Nachfolgend werden die wesentlichen Körpermerkmale für die in Europa auftretenden Entwicklungsphasen gegenübergestellt. ...
... Verbreitung
Das Verbreitungsgebiet der Europäischen Wanderheuschrecke erstreckt sich in Eurasien vom Mittelmeerraum über Zentralasien bis nach Japan einschließlich der Arabischen Halbinsel und Indien. Es umfasst außerdem Afrika und Madagaskar, das tropische Asien, Australien und Neuseeland. Sie besiedelt ozeanische Inseln wie die Azoren im Atlantik und Fiji im Pazifik. Es werden mehrere Unterarten unterschieden. ...
http://www.arthropods.de/insecta/saltatoria/a...
... Eine der Arten, die die Fähigkeit haben, Schwärme zu bilden, ist die Europäische Wanderheuschrecke (Locusta migratoria).
Sie tritt in zwei Formen auf, die man lange Zeit für zwei verschiedene Arten hielt. Die sesshafte Form ist meist grün und trägt einen hohen, gekielten Halsschild, wie auf der Abbildung. Das Tier im Bild ist noch eine Larve, sie hat noch keine Flügel, sondern nur kurze Stummel. Ausgewachsenen Tiere findet man in wärmeren Gebieten von Deutschland unregelmäßig von Juni bis Oktober, in dieser Zeit vermehren sie sich. Im Mittelmeergebiet, der ursprünglichen Heimat dieser Art, kommt sie regelmäßig vor, überwintert dort und ist bis in den April hinein zu finden. ...
https://de.wikipedia.org/wiki/Europ%C3%A4isch...
Die Europäische Wanderheuschrecke (Locusta migratoria) ist eine Heuschrecke aus der Familie der Feldheuschrecken (Acrididae). Sie ist, wie die anderen Wanderheuschrecken, vom Altertum bis heute ein gefürchteter landwirtschaftlicher Schädling, der in Afrika, Vorder- und Ostasien Schäden in Millionenhöhe verursacht. Die Art kommt im mediterranen Südeuropa vor, ist aber hier heute ökonomisch bedeutungslos. Von seltenen einfliegenden Einzeltieren abgesehen kommt die Art heute nicht mehr in Mitteleuropa vor; ihr früheres, dauerhaftes Vorkommen (abseits einfliegender Schwärme) ist umstritten. ...
https://pl.wikipedia.org/wiki/Szara%C5%84cza_...
Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria) – szeroko rozprzestrzeniony gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae), znany z całej półkuli wschodniej. Jest to gatunek zdolny do wytwarzania fazy stadnej i odbywania dalekich wędrówek. W Polsce odnotowywano naloty szarańczy, prawdopodobnie tego gatunku, od XI wieku[1]. Ostatnie udokumentowane przypadki pojawienia się Locusta migratoria na obszarze Polski miały miejsce w okolicy Kozienic w 1967 roku[1].
Jest zaliczana do owadów jadalnych dla człowieka[2].
Charakterystyka
Wielkość
Osiąga od 35 do 55 mm długości.
Ubarwienie
Zmienne, z przewagą zieleni. ...
https://www.medianauka.pl/szarancza-wedrowna
Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria) to gatunek owada z rzędu prostoskrzydłych, rodziny szarańczowatych, jeden z największych przedstawicieli tej rodziny w Europie. Ciało zwykle zielone, rzadziej brązowawe. Na skrzydłach znajdują się charakterystyczne ciemne plamki. Tylne golenie mają czerwony odcień. U tego gatunku występuje faza wędrowna. W fazie tej osobniki są brązowe, uda mają niebieski odcień, mają płaski klin na tarczce szyjnej, a skrzydła są dłuższe. Samice są nieco większe od samców.
Występowanie i środowisko PL
Występuje w południowej Europie (w okolicy Morza Śródziemnego) i południowo-zachodniej części Azji, Afryce, a nawet w Australii. Najczęściej jest to suchy, kamienny teren, czasem wilgotne, piaszczyste okolice. Rzadko spotykana w naszym kraju. Od lat pięćdziesiątych gatunek nie był obserwowany w Polsce. ...
https://www.researchgate.net/publication/3347...
... ABSTRAKT: W pracy przedstawiono informacje o stwierdzeniach szarańczy wędrownej Locusta migratoria w Polsce w latach 2001–2017. Od roku 1967 nie podano udokumentowanych informacji o obserwacjach tego gatunku na obszarze kraju. Po roku 2000 gatunek został wykazany w 14 miejscach, najczęściej w południowo–wschodniej Polsce. Obserwowane osobniki wykazywały dużą zmienność ubarwienia. Ponowne stwierdzenia mogą wynikać ze zmian klimatycznych i zmian siedliskowych – w tym z większej dostępności trzcinowisk w bezpośrednim sąsiedztwie terenów piaszczystych. ...
https://www.ptasznik.pl/locusta-migratoria-sz...
Locusta migratoria - szarańcza wędrowna ...
... Wygląd
Wielkość: 7-8 cm
Pojemnik hodowlany
Najlepiej wykorzystać szklane akwarium lub terrarium. Od góry przykryć je siatką, najlepiej metalową z małą średnicą oczek. W pojemniku musimy umieścić dużą ilość kryjówek, dla zwiększenia powierzchni życiowej możemy umieścić gałęzie itp. Nie jest konieczne trzymanie na podłożu, jeśli poumieszczamy pojemniki z włóknem, które parując zapewni wilgotność i będzie miejscem do składania jaj ...
https://www.ekologia.pl/wiedza/zwierzeta/szar...
Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria)
... Przypomina gigantycznego konika polnego; jest największym przedstawicielem rodziny Locustinae. Ciało jest bocznie spłaszczone, a odnóża przystosowane do trybu życia – tylne długie do skakania, a przednie silne do grzebania w podłożu. Możemy wyróżnić dwie formy, znacznie się od siebie różniące. Nie są to jednak podgatunki(!). W zależności od zagęszczenia, mogą prowadzić stadny tryb życia, lub pozostać samotnikami. Forma stadna jest zdecydowanie mniejsza (samica 6 cm, samiec 4 – dla porównania samotnicy mierzą 8 cm), lecz ma dłuższe skrzydła. Różnią się także ubarwieniem. ...
