Tabla de conjugación de LEO
Flexionstabelle für: serenar
Hilfsverb: haber
Modo indicativo
| Presente |
|---|
| (yo) sereno |
| (tú) serenas |
| (él/ella/usted) serena |
| (nosotros) serenamos |
| (vosotros) serenáis |
| (ellos/ellas/ustedes) serenan |
| Pretérito perfecto compuesto |
|---|
| (yo) he serenado |
| (tú) has serenado |
| (él/ella/usted) ha serenado |
| (nosotros) hemos serenado |
| (vosotros) habéis serenado |
| (ellos/ellas/ustedes) han serenado |
| Pretérito imperfecto |
|---|
| (yo) serenaba |
| (tú) serenabas |
| (él/ella/usted) serenaba |
| (nosotros) serenábamos |
| (vosotros) serenabais |
| (ellos/ellas/ustedes) serenaban |
| Pretérito pluscuamperfecto |
|---|
| (yo) había serenado |
| (tú) habías serenado |
| (él/ella/usted) había serenado |
| (nosotros) habíamos serenado |
| (vosotros) habíais serenado |
| (ellos/ellas/ustedes) habían serenado |
| Pretérito perfecto simple (Indefinido) |
|---|
| (yo) serené |
| (tú) serenaste |
| (él/ella/usted) serenó |
| (nosotros) serenamos |
| (vosotros) serenasteis |
| (ellos/ellas/ustedes) serenaron |
| Pretérito anterior |
|---|
| (yo) hube serenado |
| (tú) hubiste serenado |
| (él/ella/usted) hubo serenado |
| (nosotros) hubimos serenado |
| (vosotros) hubisteis serenado |
| (ellos/ellas/ustedes) hubieron serenado |
| Futuro |
|---|
| (yo) serenaré |
| (tú) serenarás |
| (él/ella/usted) serenará |
| (nosotros) serenaremos |
| (vosotros) serenaréis |
| (ellos/ellas/ustedes) serenarán |
| Futuro perfecto |
|---|
| (yo) habré serenado |
| (tú) habrás serenado |
| (él/ella/usted) habrá serenado |
| (nosotros) habremos serenado |
| (vosotros) habréis serenado |
| (ellos/ellas/ustedes) habrán serenado |
| Condicional |
|---|
| (yo) serenaría |
| (tú) serenarías |
| (él/ella/usted) serenaría |
| (nosotros) serenaríamos |
| (vosotros) serenaríais |
| (ellos/ellas/ustedes) serenarían |
| Condicional perfecto |
|---|
| (yo) habría serenado |
| (tú) habrías serenado |
| (él/ella/usted) habría serenado |
| (nosotros) habríamos serenado |
| (vosotros) habríais serenado |
| (ellos/ellas/ustedes) habrían serenado |
Modo subjuntivo
| Presente |
|---|
| que (yo) serene |
| que (tú) serenes |
| que (él/ella/usted) serene |
| que (nosotros) serenemos |
| que (vosotros) serenéis |
| que (ellos/ellas/ustedes) serenen |
| Pretérito perfecto compuesto |
|---|
| que (yo) haya serenado |
| que (tú) hayas serenado |
| que (él/ella/usted) haya serenado |
| que (nosotros) hayamos serenado |
| que (vosotros) hayáis serenado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hayan serenado |
| Pretérito imperfecto |
|---|
| que (yo) serenara| serenase |
| que (tú) serenaras| serenases |
| que (él/ella/usted) serenara| serenase |
| que (nosotros) serenáramos| serenásemos |
| que (vosotros) serenarais| serenaseis |
| que (ellos/ellas/ustedes) serenaran| serenasen |
| Pretérito pluscuamperfecto |
|---|
| que (yo) hubiera/hubiese serenado |
| que (tú) hubieras/hubieses serenado |
| que (él/ella/usted) hubiera/hubiese serenado |
| que (nosotros) hubiéramos/hubiésemos serenado |
| que (vosotros) hubierais/hubieseis serenado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hubieran/hubiesen serenado |
| Futuro |
|---|
| que (yo) serenare |
| que (tú) serenares |
| que (él/ella/usted) serenare |
| que (nosotros) serenáremos |
| que (vosotros) serenareis |
| que (ellos/ellas/ustedes) serenaren |
| Futuro perfecto |
|---|
| que (yo) hubiere serenado |
| que (tú) hubieres serenado |
| que (él/ella/usted) hubiere serenado |
| que (nosotros) hubiéremos serenado |
| que (vosotros) hubiereis serenado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hubieren serenado |
Modo imperativo
| Forma afirmativa |
|---|
| serena (tú) |
| serene (usted) |
| serenemos (nosotros) |
| serenad (vosotros) |
| serenen (ustedes) |
| Forma negativa |
|---|
| no serenes (tú) |
| no serene (usted) |
| no serenemos (nosotros) |
| no serenéis (vosotros) |
| no serenen (ustedes) |
Formas no personales
| Participio |
|---|
| serenado |
| Gerundio |
|---|
| serenando |
| Infinitivo compuesto |
|---|
| haber serenado |
| Gerundio compuesto |
|---|
| habiendo serenado |