Tabla de conjugación de LEO
Flexionstabelle für: enfadar
Hilfsverb: haber
Modo indicativo
| Presente |
|---|
| (yo) enfado |
| (tú) enfadas |
| (él/ella/usted) enfada |
| (nosotros) enfadamos |
| (vosotros) enfadáis |
| (ellos/ellas/ustedes) enfadan |
| Pretérito perfecto compuesto |
|---|
| (yo) he enfadado |
| (tú) has enfadado |
| (él/ella/usted) ha enfadado |
| (nosotros) hemos enfadado |
| (vosotros) habéis enfadado |
| (ellos/ellas/ustedes) han enfadado |
| Pretérito imperfecto |
|---|
| (yo) enfadaba |
| (tú) enfadabas |
| (él/ella/usted) enfadaba |
| (nosotros) enfadábamos |
| (vosotros) enfadabais |
| (ellos/ellas/ustedes) enfadaban |
| Pretérito pluscuamperfecto |
|---|
| (yo) había enfadado |
| (tú) habías enfadado |
| (él/ella/usted) había enfadado |
| (nosotros) habíamos enfadado |
| (vosotros) habíais enfadado |
| (ellos/ellas/ustedes) habían enfadado |
| Pretérito perfecto simple (Indefinido) |
|---|
| (yo) enfadé |
| (tú) enfadaste |
| (él/ella/usted) enfadó |
| (nosotros) enfadamos |
| (vosotros) enfadasteis |
| (ellos/ellas/ustedes) enfadaron |
| Pretérito anterior |
|---|
| (yo) hube enfadado |
| (tú) hubiste enfadado |
| (él/ella/usted) hubo enfadado |
| (nosotros) hubimos enfadado |
| (vosotros) hubisteis enfadado |
| (ellos/ellas/ustedes) hubieron enfadado |
| Futuro |
|---|
| (yo) enfadaré |
| (tú) enfadarás |
| (él/ella/usted) enfadará |
| (nosotros) enfadaremos |
| (vosotros) enfadaréis |
| (ellos/ellas/ustedes) enfadarán |
| Futuro perfecto |
|---|
| (yo) habré enfadado |
| (tú) habrás enfadado |
| (él/ella/usted) habrá enfadado |
| (nosotros) habremos enfadado |
| (vosotros) habréis enfadado |
| (ellos/ellas/ustedes) habrán enfadado |
| Condicional |
|---|
| (yo) enfadaría |
| (tú) enfadarías |
| (él/ella/usted) enfadaría |
| (nosotros) enfadaríamos |
| (vosotros) enfadaríais |
| (ellos/ellas/ustedes) enfadarían |
| Condicional perfecto |
|---|
| (yo) habría enfadado |
| (tú) habrías enfadado |
| (él/ella/usted) habría enfadado |
| (nosotros) habríamos enfadado |
| (vosotros) habríais enfadado |
| (ellos/ellas/ustedes) habrían enfadado |
Modo subjuntivo
| Presente |
|---|
| que (yo) enfade |
| que (tú) enfades |
| que (él/ella/usted) enfade |
| que (nosotros) enfademos |
| que (vosotros) enfadéis |
| que (ellos/ellas/ustedes) enfaden |
| Pretérito perfecto compuesto |
|---|
| que (yo) haya enfadado |
| que (tú) hayas enfadado |
| que (él/ella/usted) haya enfadado |
| que (nosotros) hayamos enfadado |
| que (vosotros) hayáis enfadado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hayan enfadado |
| Pretérito imperfecto |
|---|
| que (yo) enfadara| enfadase |
| que (tú) enfadaras| enfadases |
| que (él/ella/usted) enfadara| enfadase |
| que (nosotros) enfadáramos| enfadásemos |
| que (vosotros) enfadarais| enfadaseis |
| que (ellos/ellas/ustedes) enfadaran| enfadasen |
| Pretérito pluscuamperfecto |
|---|
| que (yo) hubiera/hubiese enfadado |
| que (tú) hubieras/hubieses enfadado |
| que (él/ella/usted) hubiera/hubiese enfadado |
| que (nosotros) hubiéramos/hubiésemos enfadado |
| que (vosotros) hubierais/hubieseis enfadado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hubieran/hubiesen enfadado |
| Futuro |
|---|
| que (yo) enfadare |
| que (tú) enfadares |
| que (él/ella/usted) enfadare |
| que (nosotros) enfadáremos |
| que (vosotros) enfadareis |
| que (ellos/ellas/ustedes) enfadaren |
| Futuro perfecto |
|---|
| que (yo) hubiere enfadado |
| que (tú) hubieres enfadado |
| que (él/ella/usted) hubiere enfadado |
| que (nosotros) hubiéremos enfadado |
| que (vosotros) hubiereis enfadado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hubieren enfadado |
Modo imperativo
| Forma afirmativa |
|---|
| enfada (tú) |
| enfade (usted) |
| enfademos (nosotros) |
| enfadad (vosotros) |
| enfaden (ustedes) |
| Forma negativa |
|---|
| no enfades (tú) |
| no enfade (usted) |
| no enfademos (nosotros) |
| no enfadéis (vosotros) |
| no enfaden (ustedes) |
Formas no personales
| Participio |
|---|
| enfadado |
| Gerundio |
|---|
| enfadando |
| Infinitivo compuesto |
|---|
| haber enfadado |
| Gerundio compuesto |
|---|
| habiendo enfadado |