Tabla de conjugación de LEO
Flexionstabelle für: ranurar
Hilfsverb: haber
Modo indicativo
| Presente |
|---|
| (yo) ranuro |
| (tú) ranuras |
| (él/ella/usted) ranura |
| (nosotros) ranuramos |
| (vosotros) ranuráis |
| (ellos/ellas/ustedes) ranuran |
| Pretérito perfecto compuesto |
|---|
| (yo) he ranurado |
| (tú) has ranurado |
| (él/ella/usted) ha ranurado |
| (nosotros) hemos ranurado |
| (vosotros) habéis ranurado |
| (ellos/ellas/ustedes) han ranurado |
| Pretérito imperfecto |
|---|
| (yo) ranuraba |
| (tú) ranurabas |
| (él/ella/usted) ranuraba |
| (nosotros) ranurábamos |
| (vosotros) ranurabais |
| (ellos/ellas/ustedes) ranuraban |
| Pretérito pluscuamperfecto |
|---|
| (yo) había ranurado |
| (tú) habías ranurado |
| (él/ella/usted) había ranurado |
| (nosotros) habíamos ranurado |
| (vosotros) habíais ranurado |
| (ellos/ellas/ustedes) habían ranurado |
| Pretérito perfecto simple (Indefinido) |
|---|
| (yo) ranuré |
| (tú) ranuraste |
| (él/ella/usted) ranuró |
| (nosotros) ranuramos |
| (vosotros) ranurasteis |
| (ellos/ellas/ustedes) ranuraron |
| Pretérito anterior |
|---|
| (yo) hube ranurado |
| (tú) hubiste ranurado |
| (él/ella/usted) hubo ranurado |
| (nosotros) hubimos ranurado |
| (vosotros) hubisteis ranurado |
| (ellos/ellas/ustedes) hubieron ranurado |
| Futuro |
|---|
| (yo) ranuraré |
| (tú) ranurarás |
| (él/ella/usted) ranurará |
| (nosotros) ranuraremos |
| (vosotros) ranuraréis |
| (ellos/ellas/ustedes) ranurarán |
| Futuro perfecto |
|---|
| (yo) habré ranurado |
| (tú) habrás ranurado |
| (él/ella/usted) habrá ranurado |
| (nosotros) habremos ranurado |
| (vosotros) habréis ranurado |
| (ellos/ellas/ustedes) habrán ranurado |
| Condicional |
|---|
| (yo) ranuraría |
| (tú) ranurarías |
| (él/ella/usted) ranuraría |
| (nosotros) ranuraríamos |
| (vosotros) ranuraríais |
| (ellos/ellas/ustedes) ranurarían |
| Condicional perfecto |
|---|
| (yo) habría ranurado |
| (tú) habrías ranurado |
| (él/ella/usted) habría ranurado |
| (nosotros) habríamos ranurado |
| (vosotros) habríais ranurado |
| (ellos/ellas/ustedes) habrían ranurado |
Modo subjuntivo
| Presente |
|---|
| que (yo) ranure |
| que (tú) ranures |
| que (él/ella/usted) ranure |
| que (nosotros) ranuremos |
| que (vosotros) ranuréis |
| que (ellos/ellas/ustedes) ranuren |
| Pretérito perfecto compuesto |
|---|
| que (yo) haya ranurado |
| que (tú) hayas ranurado |
| que (él/ella/usted) haya ranurado |
| que (nosotros) hayamos ranurado |
| que (vosotros) hayáis ranurado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hayan ranurado |
| Pretérito imperfecto |
|---|
| que (yo) ranurara| ranurase |
| que (tú) ranuraras| ranurases |
| que (él/ella/usted) ranurara| ranurase |
| que (nosotros) ranuráramos| ranurásemos |
| que (vosotros) ranurarais| ranuraseis |
| que (ellos/ellas/ustedes) ranuraran| ranurasen |
| Pretérito pluscuamperfecto |
|---|
| que (yo) hubiera/hubiese ranurado |
| que (tú) hubieras/hubieses ranurado |
| que (él/ella/usted) hubiera/hubiese ranurado |
| que (nosotros) hubiéramos/hubiésemos ranurado |
| que (vosotros) hubierais/hubieseis ranurado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hubieran/hubiesen ranurado |
| Futuro |
|---|
| que (yo) ranurare |
| que (tú) ranurares |
| que (él/ella/usted) ranurare |
| que (nosotros) ranuráremos |
| que (vosotros) ranurareis |
| que (ellos/ellas/ustedes) ranuraren |
| Futuro perfecto |
|---|
| que (yo) hubiere ranurado |
| que (tú) hubieres ranurado |
| que (él/ella/usted) hubiere ranurado |
| que (nosotros) hubiéremos ranurado |
| que (vosotros) hubiereis ranurado |
| que (ellos/ellas/ustedes) hubieren ranurado |
Modo imperativo
| Forma afirmativa |
|---|
| ranura (tú) |
| ranure (usted) |
| ranuremos (nosotros) |
| ranurad (vosotros) |
| ranuren (ustedes) |
| Forma negativa |
|---|
| no ranures (tú) |
| no ranure (usted) |
| no ranuremos (nosotros) |
| no ranuréis (vosotros) |
| no ranuren (ustedes) |
Formas no personales
| Participio |
|---|
| ranurado |
| Gerundio |
|---|
| ranurando |
| Infinitivo compuesto |
|---|
| haber ranurado |
| Gerundio compuesto |
|---|
| habiendo ranurado |