okoliczność - LEO: Übersetzung im Polnisch ⇔ Deutsch Wörterbuch

Substantive

okoliczność  f.  Pl.: okoliczności	die Gelegenheit  Pl.: die Gelegenheiten
okoliczność  f.  Pl.: okoliczności	der Umstand  Pl.: die Umstände
okoliczności  f.  Pl.  Pl.: okoliczności	die Umstände
okoliczność obciążająca	die Belastung  Pl.: die Belastungen
okoliczność towarzysząca	der Begleitumstand  Pl.: die Begleitumstände
okoliczności łagodzące  Pl. [JURA]	mildernde Umstände
okoliczności łagodzące  Pl. [JURA]	strafmildernde Umstände
splot okoliczności	der Zufall  Pl.: die Zufälle
zbieg okoliczności	der Zufall  Pl.: die Zufälle

Adjektive / Adverbien

w tych okolicznościach	in diesem Fall
w tych okolicznościach	in einer solchen Lage
w tych okolicznościach	in einer solchen Situation [fig.]
zbiegiem okoliczności  Adv.	durch Zufall
dziwnym zbiegiem okoliczności	merkwürdigerweise  Adv.
dziwnym zbiegiem okoliczności	zufälligerweise  Adv.