czyn - LEO: Übersetzung im Polnisch ⇔ Deutsch Wörterbuch

Substantive

czyn  m.  Pl.: czyny	die Tat  Pl.: die Taten
czyn  m.  Pl.: czyny	die Handlung  Pl.: die Handlungen
czyn bezprawny [JURA]	rechtswidriges Verhalten
czyn karygodny [form.]	der Frevel  Pl.: die Frevel [form.]
bohaterski czyn	die Heldentat  Pl.: die Heldentaten
podły czyn	die Schandtat  Pl.: die Schandtaten   - emotional verstärkend
znamiona czynu przestępczego  Pl. [JURA]	der Tatbestand  Pl.: die Tatbestände

Verben

czynić coś  perfektiv: uczynić [form.]	etw.^Akk. machen  | machte, gemacht |
czynić coś  perfektiv: uczynić [form.]	etw.^Akk. tun  | tat, getan |
czynić coś anonimowym  perfektiv: uczynić	etw.^Akk. anonymisieren  | anonymisierte, anonymisiert |

Adjektive / Adverbien

popełniający czyn karalny [JURA]   - sprawca	straffällig  Adj.   - Täter
pionierski  Adj.   - czyn	wegweisend

Orthographisch ähnliche Wörter

cyna, cynk, czyj, czyż

Cyan, Zyan

Aus dem Umfeld der Suche

postępek, fabuła, akt