Eile - LEO: Übersetzung im Polnisch ⇔ Deutsch Wörterbuch

Mögliche Grundformen

Eile
eilen (Verb)
eilen (nur 3.P.Sg./Pl.) (Verb)

Substantive

pośpiech  m.  kein Pl.

die Eile  kein Pl.

Adjektive / Adverbien

w pośpiechu

in (aller) Eile

Verben

być pilnym	eilen  | eilte, geeilt |   - dringend sein
pędzić  perfektiv: popędzić [ugs.]	eilen  | eilte, geeilt |
spieszyć się  perfektiv: pospieszyć się   selten	eilen  | eilte, geeilt |
śpieszyć się   auch: spieszyć się  perfektiv: pośpieszyć się   selten	eilen  | eilte, geeilt |
bieżeć [poet.]   obsolet	eilen  | eilte, geeilt |   - sich^Akk. in Eile fortbewegen
wymagać pośpiechu	Eile haben  | hatte, gehabt |
być pilnym	Eile haben
spieszyć się   auch: śpieszyć	in Eile sein  | war, gewesen |
spieszyć   auch: śpieszyć [form.]	in Eile sein  | war, gewesen |
spieszyć komuś z pomocą	jmdm. zu Hilfe eilen  | eilte, geeilt |

Präpositionen / Pronomen / ...

pospieszny  Adj.

Eil...   - Zug

Phrasen

pilne!	(es) eilt!   - Notiz auf Akten
rzucać się (auch: rzucić się) komuś na ratunek [fig.]	jmdm. zu Hilfe eilen
rzucać się (auch: rzucić się) komuś na ratunek [fig.]	zu jmds. Rettung eilen

Orthographisch ähnliche Wörter

ile, Ile, mile

Beil, Eibe, Eier, eilen, eine, Eine, Elbe, Elfe, Elle, Erle, Eule, Exil, Feile, File, geil, heil, Heil, Keil, Meile, Seil, Teil, weil, Weile, Zeile

Aus dem Umfeld der Suche

Beeilung, Hast