Koffer - LEO: Übersetzung im Polnisch ⇔ Deutsch Wörterbuch

Substantive

walizka  f.  Pl.: walizki	der Koffer  Pl.: die Koffer
waliza  f.  Pl.: walizy	großer Koffer
ciężka walizka	schwerer Koffer
apteczka  f.  Pl.: apteczki [MED.]	der Erste-Hilfe-Koffer  Pl.: die Erste-Hilfe-Koffer

Verben

pakować walizkę (auch: walizki)  perfektiv: spakować	Koffer packen  | packte, gepackt |
pakować się  perfektiv: spakować się	(Koffer) packen  | packte, gepackt |
być w rozjazdach [fig.]	aus dem Koffer leben  | lebte, gelebt | [fig.]
rozpakowywać coś  perfektiv: rozpakować	etw.^Akk. auspacken  | packte aus, ausgepackt |   - Koffer

Definitionen

rozpakowywać się  perfektiv: rozpakować się

seine persönlichen Dinge, Anziehsachen etc. aus Koffern, Kisten auspacken   - nach Umzug oder Reise

Beispiele

Zdjął walizkę z szafy, położył ją na łóżko i otworzył ją.	Er hat den Koffer vom Schrank genommen, ihn aufs Bett gelegt und ihn geöffnet.
Przyniosłeś walizkę?	Hast du den Koffer mitgebracht?

Aus dem Umfeld der Suche

Reisekoffer