język - LEO: Übersetzung im Polnisch ⇔ Deutsch Wörterbuch

Substantive

język  m.  Pl.: języki	die Sprache  Pl.: die Sprachen
język  m.  Pl.: języki   - w bucie	die Lasche  Pl.: die Laschen
język  m.  Pl.: języki [ANAT.]	die Zunge  Pl.: die Zungen
język obcy [LING.]	die Fremdsprache  Pl.: die Fremdsprachen
język fachowy	die Fachsprache  Pl.: die Fachsprachen
język kazachski	das Kasachische   auch: Kasachisch  kein Pl.
język metafor	die Bildersprache  kein Pl.
język migowy	die Zeichensprache  Pl.: die Zeichensprachen
język narodowy	die Landessprache  Pl.: die Landessprachen
język ogólny	die Gemeinsprache  Pl.: die Gemeinsprachen
język projektu  m.	die Projektsprache
język specjalistyczny	die Fachsprache  Pl.: die Fachsprachen
(język) angielski  m.  kein Pl. [LING.]	das Englisch   auch: das Englische  kein Pl.
(język) chorwacki  m.  kein Pl. [LING.]	das Kroatisch   auch: das Kroatische  kein Pl.

Verben

pokazywać komuś język  perfektiv: pokazać	jmdm. die Zunge herausstrecken  | streckte heraus, herausgestreckt |
ugryźć się w język   hauptsächlich  [fig.]	sich^Akk. auf die Zunge beißen   hauptsächlich  [fig.]
dostać się na języki	ins Gerede kommen  | kam, gekommen |
brać kogoś (oder: coś) na języki  perfektiv: wziąć [ugs.]	sich^Dat. das Maul über jmdn./etw. zerreißen [ugs.]
studiować języki [BILDUNGSW.]	Sprachen studieren  | studierte, studiert |   [Hochschule]
przekładać ponownie na język oryginału  perfektiv: przełożyć	etw.^Akk. rückübersetzen  | -, rückübersetzt |
strzępić sobie język [ugs.] [fig.]	sich^Dat. den Mund fransig reden [ugs.] [fig.]
tłumaczyć ponownie na język oryginału  perfektiv: przetłumaczyć [LING.]	etw.^Akk. rückübersetzen  | -, rückübersetzt |
zapomnieć języka w buzi [ugs.]	den Mund nicht aufbekommen  | bekam auf, aufbekommen | [ugs.]
zapomnieć języka w buzi [ugs.]	den Mund nicht aufkriegen  | kriegte auf, aufgekriegt | [ugs.]
lekko szczypać   - na skórze, w język	prickeln  | prickelte, geprickelt |

Adjektive / Adverbien

w języku fachowym	fachsprachlich  Adj.
w języku ojczystym	muttersprachlich  Adj.
w języku specjalistycznym	fachsprachlich  Adj.
mówiący językami obcymi	Fremdsprachen sprechend
ukierunkowany na języki nowożytne	neusprachlich  Adj.   - Gymnasium
ukierunkowany na języki starożytne	altsprachlich  Adj.   - Gymnasium

Phrasen

mieć niewyparzony język [fig.] [ugs.]	ein loses Mundwerk haben [fig.] [ugs.]
nie móc znaleźć wspólnego języka [fig.]	aneinander vorbeireden [fig.]

Beispiele

Będę uczyć się języka polskiego.

Ich werde Polnisch lernen.

Orthographisch ähnliche Wörter

jeżyk