skończyć - LEO: Übersetzung im Polnisch ⇔ Deutsch Wörterbuch

Verben

skończyć się   - film	aus sein  | war, gewesen |
skończyć z kimś [ugs.]	mit jmdm. fertig sein  | war, gewesen | [ugs.]
skończyć coś	etw.^Akk. beenden  | beendete, beendet |
skończyć się	vorbei sein  | war, gewesen |
skończyć z czymś	etw.^Dat. ein Ende setzen  | setzte, gesetzt |
skończyć (wypowiedź)	ausreden  | redete aus, ausgeredet |   - zu Ende sprechen
skończyć coś [form.]	etw.^Akk. fertigstellen  | stellte fertig, fertiggestellt |
skończyć się	gar sein  | war, gewesen | [ugs.] (Österr.; Süddt.)   - aufgebraucht sein
kończyć coś  perfektiv: skończyć, ukończyć	etw.^Akk. beenden  | beendete, beendet |
kończyć coś  perfektiv: skończyć	mit etw.^Dat. aufhören  | hörte auf, aufgehört |
kończyć się  perfektiv: skończyć się	aufhören  | hörte auf, aufgehört |
kończyć się  perfektiv: skończyć się	enden  | endete, geendet |
kończyć się  perfektiv: skończyć się	zu Ende gehen  | ging, gegangen |
kończyć się  perfektiv: skończyć się	zu Ende sein  | war, gewesen |

Beispiele

To się skończyło.	Es ist alle. [ugs.]
to się może źle skończyć!	das kann ein böses Ende nehmen! [fig.]
to się może źle skończyć!	das kann ja heiter werden! [hum.]
Skończ już z tym!	Hör doch auf damit!
Mój dziadek skończył niedawno osiemdziesiąt lat.	Mein Opa ist vor kurzem achtzig Jahre alt geworden.

Phrasen

skończyła się sielanka [fig.]

das Spiel ist aus [fig.]

Orthographisch ähnliche Wörter

kończyć, skoczyć, ukończyć